Zamek książęcy w Zatorze zbudowano po 1445 r., kiedy w wyniku podziału księstwa oświęcimskiego powstało nowe księstwo zatorskie. Na niewielkim wzniesieniu wymurowano z cegły dwupiętrową budowlę o solidnych fundamentach. Na pierwszym piętrze powstały cztery duże izby i trzy komnaty z frontu oraz kilka „świetlnych„ komnat z boku, a na drugim wielka izba i cztery mniejsze pokoje. Parter zajęła kuchnia i komory. Dziedziniec na środku, którego była studnia, otoczono zabudowaniami stajennymi.
Z zamku obronnego do chwili obecnej praktycznie nic nie pozostało, ponieważ został przebudowany. Ostateczny kształt nadała mu przebudowa z 1836 roku zlecona przez ówczesnego właściciela - Aleksandra Potockiego. Wnętrza zdobione przez Włochów Franciszka Marię Lanciego oraz Parysa Filippiego zmieniły całkowicie charakter budowli na rezydencję w stylu romantycznego neogotyku. Zachowane malowidła na ścianach i sufitach przedstawiają rzadki przykład stylu pompejańskiego.
Utworzony dookoła zamku park i ogród ciągnący się tarasami do brzegu Skawy jest obecnie mocno zaniedbany. Również zamek niszczeje i popada w ruinę, ponieważ nikt nie prowadzi żadnych prac mających na celu zabezpieczenie zabytku, gdyż toczy się postępowanie majątkowe w imieniu rodziny Potockich o odzyskanie posiadłości.