Śladami króla podwójnego nelsona

Leon Pinecki był jednym z bardziej znanych przedwojennych atletów, a dziś właściwie mało kto go pamięta. Odwiedzenie wszystkich miejsc jego pobytu wymaga wielkiego nakładu czasu i środków (laury zdobywał między innymi w Berlinie i za oceanem), dlatego ograniczymy się do miejsc położonych na Ziemi Lubuskiej.

Pinecki urodził się w 1892 r. prawdopodobnie w stolicy Niemiec, ale z całą pewnością dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnej wiosce matki - Stołuniu. Naszą trasę rozpoczniemy od remizy strażackiej w tymże Stołuniu, gdzie na pięterku, nad salą biblioteczną urządzono izbę pamięci zapaśnika. Łatwo ją odnaleźć ponieważ stoi przed nią potężna podobizna sławnego stołunianina.

Stamtąd mamy do pokonania około 45 km do Sulęcina, gdzie Pinecki spędził ostatnie lata życia. Dom, w którym mieszkał i zmarł znajduje się przy rynku. Tam również nietrudno trafić, ponieważ na budynku umieszczono sporej wielkości tablicę pamiątkową. Do Łagowa, gdzie został pochowany stąd już tylko 25 km. Przy głównej ulicy miasteczka do dziś stoi hotel „Defka” – dawny „Am see”, niegdysiejsza własność atlety. Można wynająć w nim pokój, a w restauracji na parterze smacznie zjeść.

Po krótkim odpoczynku warto jeszcze wybrać się na miejscowy cmentarz. Przy głównej alejce, niedaleko ciekawej kapliczki znajduje się rodzinna kwatera Heleny i Leona Pineckich. Inskrypcja głosi, że oto stoimy nad grobem trzykrotnego mistrza Europy i pięciokrotnego mistrza świata w zapasach. Tak niewiele i tak wiele jednocześnie.