Zabytki Opatowa

Opatów położony jest na Wyżynie Sandomierskiej na wzgórzach. Przepływająca Opatówka, rozdziela go na dwie części, przecinając głęboką, malowniczą doliną. Opatów okres swojej świetności przeżywał w 1 poł. XVI w., kiedy to był własnością kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego.

Pokazanie Opatowa zacznę od pomnika księcia Leszka Czarnego, który to nadał Opatowowi prawa miejskie w 1282 roku.Teraz możemy iść na Rynek, który ma kształt wąskiego, długiego prostokąta z aleją spacerową pośrodku. Ratusz opatowski, to budynek murowany, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty gontem. Od strony rynku widoczne są podcienia arkadowo-filarowe. W kamienicy nr 18, po prawej stronie rynku, znajduje się wejście do jednej z największych atrakcji Opatowa: podziemnej trasy turystycznej o dł. 335 metrów.

Najcenniejszym zabytkiem miasteczka jest perła budownictwa romańskiego kolegiata św. Marcina. Jej piękna i wyniosła bryła kryje w swoim wnętrzu bogate renesansowe i barokowe wyposażenie. W północnym ramieniu transeptu znajdują się nagrobki Szydłowieckich dobroczyńców miasta: Ludwika Mikołaja z 1 poł. XVI wieku i Krzysztofa z 1532 roku ze sceną tzw. Lamentu opatowskiego. Następnym godnym polecenia zabytkiem jest Brama Warszawska, zbudowana z kamienia na planie kwadratu w latach 1520-1530. Jest jedyną pozostałą z czterech bram, które wraz z murami obronnymi stanowiły system obronny kupieckiego miasta.

Od bramy jakieś 200-300 metrów trzeba przejść prosto do ul. Klasztornej i drugie tyle pod górkę i jesteśmy u celu. Na tym wzniesieniu usytuowany jest zabytkowy kościół i klasztor Bernardynów, budynki tego kompleksu były kilkakrotnie niszczone i przebudowywane. Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny jest jednonawową budowlą późnobarokową. Jednolite rokokowe wyposażenie wnętrza pochodzi z 2 poł. XVIII w. Tutaj już kończę naszą wędrówkę, ale warto tu wrócić okolica jest naprawdę piękna.