Kościół św. Marii Magdaleny w Ścinawce Średniej został wzniesiony w XIV w., prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej drewnianej świątyni z XIII w. Pierwsze pisemne wzmianki o tej gotyckiej budowli pochodzą z 1368 r., wg historyków niemieckich jest to jedna z najstarszych parafii na ziemi kłodzkiej, ma o tym świadczyć płaskorzeźba zwana wimpergą przedstawiająca głowę św. Jana Chrzciciela na misie, znajdująca się obecnie w gotyckiej bramie od strony południowej.
Pierwotnie była to budowla jednonawowa z wydzielonym prezbiterium, pod koniec XVII w. wybudowano obok renesansowo-barokową plebanię. Na początku XVIII w. kościół został całkowicie przebudowany, wyburzono nawę, pozostawiając tylko gotyckie prezbiterium. Nowa nawa wzbogacona bocznymi kaplicami została wybudowana na planie krzyża łacińskiego. Kościół otrzymał wówczas barokowy wystrój, we wnętrzu warto zwrócić szczególną uwagę na polichromie w bocznych kaplicach oraz na barokowy ołtarz główny.
Obok gotyku (prezbiterium) i baroku (nawa i kaplice) w świątyni znajdują się elementy stylu rokoko: ambona, chrzcielnica i prospekt organowy. W tym samym czasie dobudowano również ośmioboczną sygnaturkę z cebulastym hełmem, w którym zawieszono spiżowy dzwon. Od strony północnej znajduje się budynek bramny z bramą i dawną kostnicą - obecnie Kaplica Grobu Pańskiego. Na placu przykościelnym, dawnym cmentarzu pozostało kilka zachowanych poniemieckich nagrobków.