W 1939 r. Tarnów liczył 56 tys. mieszkańców, z czego około 25 tys. Żydów (45%) i był czwartym miastem dawnej Galicji pod względem liczebności społeczności żydowskiej (po Lwowie, Krakowie i Stanisławowie), a pierwszym pośród większych miast pod względem udziału procentowego w ogólnej liczbie mieszkańców. Zabytków związanych z kulturą żydowską zachowało się w mieście sporo, aczkolwiek z ponad 40 synagog, które istniały tu przed 1923 r. nie istnieje ani jedna.
Żydzi zamieszkiwali głównie wschodnią część przedwojennego Tarnowa. Warto zobaczyć ulicę Żydowską - wychodzącą z Rynku na wschód, która wraz z równoległą do niej ulicą Wekslarską tworzy najstarszą część dzielnicy zamieszkanej niegdyś przez Żydów. Ulica ta w dniach 11-19 czerwca 1942 r. była świadkiem masowego mordu około 3000 Żydów, dokonanego na tarnowskim Rynku przez hitlerowców. Natomiast na ul. E. Goldhammera, przy której mieściły się ważne żydowskie instytucje, takie jak: towarzystwo kredytowe, hotel, siedziba gminy wyznaniowej, dom modlitwy, możemy dziś oglądać napisy w języku jidysz i polskim reklamujące dania restauracyjne.
W mieście można również zwiedzić Mykwę, czyli rytualną łaźnię żydowską w stylu mauretańskim - przy pl. Więźniów Oświęcimia, oraz Młyn Szancera, w którym jako pierwszym w Galicji zainstalowano parowy młyn grysikowy, a obecnie trwają prace nad przekształceniem obiektu w nowoczesne centrum sztuki współczesnej i technik multimedialnych - Młyn Sztuki. Przy ul. Żydowskiej pod gołym niebem stoi bima, czyli zadaszone podwyższenie, z którego w synagodze odczytywano Torę. Najstarsza murowana synagoga tarnowska, zbudowana po 1661 r., została wysadzona przez Niemców w powietrze, a bima zachowała się cudem. Obecnie w jej pobliżu odbywają się koncerty muzyki klezmerskiej oraz śpiewy słynnych kantorów żydowskich, przyjeżdżających z całego świata.
W południowej części miasta znajduje się cmentarz żydowski - kirkut, jeden z największych, najstarszych i najlepiej zachowanych na terenie południowej Polski, który został założony w XVI w. (pierwsza wzmianka źródłowa pochodzi z 1581 r.). Cmentarz zajmuje powierzchnię 3,27 ha, znajduje się na nim około 4000 macew i sarkofagów; najstarszy nagrobek z 1734 r. Na cmentarz prowadzi kuta brama.