Jeszcze w 1913 r. wybitny niemiecki chemik, Friedrich Bergius (1884-1949) ogłosił i opatentował sposób otrzymywania benzyny syntetycznej z węgla kamiennego. Za to osiągnięcie przyznano mu w 1931 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.
W prących ku wojnie Niemczech postawiono na benzynę syntetyczną. W końcu lat 30. ubiegłego wieku zaczęto budowę kilkunastu fabryk, w których z węglowego pudru, poddawanego wysokiemu ciśnieniu i temperaturze ok. 500° C uzyskiwano paliwa. Jedna z największych fabryk powstała w Policach. Hydrierwerke Pölitz w okresie wojny produkowała nawet do 3 tys. ton benzyny dziennie!
Pracowały tu tysiące więźniów, m.in. z filii obozów koncentracyjnych Stutthof i Ravensbrück. Część z nich osadzono na pokładach "statku śmierci" - "Bremerhaven", zakotwiczonego na Odrze pod Policami. Szacuje się, że na skutek złych warunków pracy, fatalnego traktowania, chorób i egzekucji zginęło w Policach ok. 13 tys. więźniów.
Niektórzy historycy uważają, że zniszczenie Hydrierwerke Pölitz przez alianckie bombardowania w 1944 r. było poważnym ciosem dla potencjału wojennego III Rzeszy. Do dzisiaj na terenie dawnej fabryki można oglądać efekty nalotów sprzed ponad 60 lat.
Po wojnie obszar nie został uporządkowany, jedynie pomiędzy stosy gruzu, w jaki obróciły się hale, kominy, magazyny czy zbiorniki nieśmiało wprowadziła się roślinność. Chodząc dawnymi fabrycznymi ulicami widzi się obiekty całkowicie zniszczone eksplozjami oraz takie, które jeszcze stoją. Imponuje rozmiarami dawny elewator o litych żelbetowych ścianach w rudym kolorze. Tu mielono węgiel. We wnętrzu zalega jeszcze gdzieniegdzie czarny pył - surowiec do produkcji benzyny. W pobliżu stoi szkielet budynku, w którym destylowano "upłynniany" węgiel. Olbrzymie betonowe zbiorniki wyraźnie czuć jeszcze naftą. Można odnaleźć wejścia do podziemnych korytarzy. Samodzielna penetracja bywa niebezpieczna, dlatego dobrze wstąpić do schronu stojącego na rogu ulic Spółdzielczej i Licealnej. Tu znajduje się baza Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Polickiej "Skarb", którego członkowie oprowadzają turystów po terenie ruin Hydrierwerke Pölitz. O stałej porze - w soboty o godz. 13.00 - przewodnik czeka na zainteresowanych spacerem po największych w Europie ruinach z II wojny światowej. Pod numerem telefonu 507 628 222 można umówić się na zwiedzanie w innym terminie.