Kościół wybudowano za sprawą sopockich protestantów, którzy pod koniec XIX w. przestali się mieścić w niewielkiej Kaplicy Pokoju. Gminie protestanckiej udało się kupić działkę budowlaną na tzw. Morskim Wzgórzu (Seeberg). Już wtedy było to miejsce reprezentacyjne, tak pozostało i dziś – obok przebiega przecież słynny sopocki deptak zwany Monciakiem .
Budowę wspomogła znaczną sumą cesarzowa Augusta Wiktoria, zaznaczając jednocześnie w dokumencie fundacyjnym, że kościół ma nosić wezwanie Zbawiciela. Cesarz Wilhelm II dołożył ze swej strony odrobinę grosza ale przy okazji zastrzegł, żeby podwyższyć projektowaną wieżę o 7,5 m, tak, aby była dobrze widoczna od strony morza. Kościół miał być nie tylko ozdobą Sopotu ale i wyraźnym punktem orientacyjnym dla pływających po zatoce statków.
Świątynię poświęcono w 1901 r. Nad neogotyckim korpusem zbudowanym z czerwonej cegły góruje 47 m wieża. Charakterystyczna jest fasada obłożona kamieniem. Osiem lat później na placu przed kościołem pojawiła się – ufundowana przez przewodniczącego komitetu budowy kościoła Hermanna Burruckera - neogotycka studzienka pełniąca dzisiaj (po zamknięciu cembrowiny) funkcję kapliczki św. Wojciecha .
W 1945 r. kościół został przekazany katolikom i od tej chwili jego patronem jest św. Jerzy męczennik Jego dawne wezwanie otrzymał drugi kościół ewangelicki zbudowany w latach 1913-19 w Parku Południowym, na miejscu wcześniejszej Kaplicy Pokoju. W 1947 r. utworzono parafię św. Jerzego a od 1948 r. świątynia stała się dodatkowo kościołem garnizonowym. We wnętrzu z pierwotnego wyposażenia zachowały się jedynie ławki (784 miejsc siedzących), żyrandole i organy pneumatyczne firmy Terletzki i Wittek z Elbląga.
Świątynia razem ze stojącą obok kapliczką św. Wojciecha wpisana jest do rejestru zabytków.
Warto wiedzieć: Kiedy w 1971 r. wycofano z eksploatacji transatlantyk „Batory”, do sopockiego kościoła garnizonowego trafiła drewniana płaskorzeźba Matki Boskiej Częstochowskiej z okrętowej kaplicy. Wykonana przez Zofię Kamińską – Trzcińską pływała na „Batorym” przez 33 lata jako Matka Mórz i Oceanów. Umieszczono ją w ołtarzu bocznym, po prawej stronie prezbiterium.