Tarnowo Podgórne jest dziś siedzibą wiejskiej gminy położonej na zachód od Poznania i częścią aglomeracji poznańskiej. Duża, licząca dziś ponad cztery tysiące mieszkańców miejscowość prężnie rozwijająca się w ostatnim ćwierćwieczu swoją historią sięga XIII wieku. Wówczas to była własnością rycerskiego rodu Zarembów. W drugiej połowie XIII wieku Zarembowie sprzedali dobra i wieś biskupowi poznańskiemu Andrzejowi. Tarnowo należało od tego czasu do biskupów poznańskich. W najstarszym zachowanym dokumencie pochodzącym z 1293 r. wspomina się, że wieś należała do parafii w Lusowie. Prawdopodobnie na przełomie XIII/XIV wieku wydzielono z niej samodzielna parafię w Tarnowie. Jej ośrodkiem stał się najstarszy zabytek miejscowości, którym jest kościół pw. Wszystkich Świętych.
Kościół pw. Wszystkich Świętych wznoszono w połowie XV wieku, a budowę ukończono najprawdopodobniej w 1464 r. Murowana budowla zastąpiła zapewne drewnianego poprzednika. Gotycki, jednonawowy obiekt jest świątynią orientowaną charakterystyczną dla doby średniowiecza. Jego nawę nakrywa sklepienie gwiaździste, w którym widnieje kartusz z białą różą.
Kościół poddano rozbudowie w 1787 r. Wówczas dobudowano wieżę, której szczytową partię wykonano z drewna. W wieży zawisło pięć dzwonów. W roku tym ufundowany został także nowy ołtarz główny utrzymany w duchu klasycyzmu. Ostatnia rozbudowa miała miejsce w 1889 r., kiedy dobudowano do boku świątyni kruchtę.
Wyposażenie wnętrza stanowią obrazy oraz rzeźby z okresu XVI-XVIII w. Organy pochodzą z 1902 r., a wykonane zostały przez poznańską firmę A. Polzina. Kościół w formie ustalonej w końcu XIX wieku przetrwał do dnia dzisiejszego. Kościół pw. Wszystkich Świętych będący prawnie chronionym zabytkiem od 1932 r. został w latach 2011-2013 poddany gruntownym pracom remontowym. Ich efekty można dzisiaj podziwiać odwiedzając Tarnowo Podgórne.