Budynek wzniesiony został w latach 1885-1886 w stylu późnego klasycyzmu. Zbudowany w 1890 r. przez Annę i Ludwika Flatau w stylu późnoklasycystycznym. Odznaczający się wytwornością formy, pięknymi detalami ozdabiającymi elewację frontową i ciekawymi wnętrzami zaprojektowanymi w stylu neorenesansowym.
W latach 1917-25 pałacyk był siedzibą Banku Przemysłowego Warszawskiego, zaś w latach 1925-38 mieściły się w nim biura Powiatowej Kasy Chorych. W latach 1939-75 w rękach prywatnych: Stanisławy i Karola Popielawskich. W czasie II Wojny Światowej mieścił się w nim niemiecki Bank Rolny, a w 1945 r. - przez kilka miesięcy - Komitet Polskiej Partii Robotniczej.
Po gruntownej przebudowie w latach 1980-85 przeznaczono go na Urząd Stanu Cywilnego i Pałac Ślubów.