W środkowej części wsi, przy szosie, stoi zaniedbany budynek dawnej gospody. Po 1945 roku budynek był użytkowany jako dom wczasów dziecięcych, później jako dom mieszkalny. Wzniesiony został w latach 1780-90; przez ponad 150 lat pełnił funkcję karczmy, gdzie serwowano miejscowe piwo oraz likier ziołowy „Echt Stonsdorfer”.
Za budynkiem gospody znajdowały się zabudowania browaru oraz wytwórni słynnego likieru. Historia tego napitku zaczęła się w 1801 r., kiedy do Staniszowa przybył Chrystian Gottlieb Körner i rozpoczął pracę jako piwowar w browarze należącym do księcia Reuss. Drugą pasją Körnera było wytwarzanie wysokoprocentowych likierów na bazie ziół zbieranych w Karkonoszach, które wcześniej zasłynęły w całej Europie dzięki laborantom wyrabiającym z nich lekarstwa.
Körner w 1810 r. opracował recepturę likieru ziołowego, wydzierżawił budynek browaru i rozpoczął na własny rachunek działalność gospodarczą, produkując piwo i mocniejszy, 32-procentowy, ziołowy trunek. Staniszowski „Echt Stonsdorfer” sprzedawał się doskonale i w 1868 r. następca Ch. G. Körnera, syn Wilhelm przeniósł produkcję do nowo wybudowanych zakładów w d. Cunnersdorf (obecnie w Jeleniej Górze, przy ul. Wolności, naprzeciw zajezdni autobusów MZK).
W 1900 r. właścicielem wytwórni został Otton Stabrin. „Echt Stonsdorfer” według pierwotnej receptury był produkowany do 1945 r. Po 1945 roku synowie Stabrina musieli opuścić Dolny Śląsk i w 1957 r. w pobliżu Hamburga uruchomili ponownie produkcję słynnego trunku. Do dziś sprzedawany jest "Echt Stonsdorfer" z etykietą , która nie została zmieniona od ponad stu lat. Na barwnej etykiecie widać budynki wytwórni w Jeleniej Górze na tle Karkonoszy.