Kamienica Krzysztofowiczów stoi przy Placu Zamkowym pod nr. 1/13. Pierwsze wzmianki o posesji i drewnianym domu szewca Mikołaja Thuratha sięgają końca XVI wieku. Na początku XVII wieku właścicielem posesji został kuśnierz Siemicki, a w połowie XVII wieku aptekarz Jan Urbanowicz.
W 1669 roku przeszła ona w ręce Jana Dudowicza, który wybudował kamieniczkę, stanowiącą następnie własność rodziny Teybów. W 1734 roku kamienica została przebudowana - otrzymała cztery kondygnacje i układ dwuosiowy. W drugiej połowie XVII wieku właścicielem kamienicy został kupiec Grzegorz Krzysztofowicz, a w XIX wieku Tadeusz Suski, natomiast na początku XX wieku Mieczysław Szaniawski.
W 1944 roku kamienica została zburzona, odbudowano ją w 1960 roku według projektu Józefa Chodaczka. Odtworzona została fasada dwuosiowa wraz z kamiennym, boniowanym portalem o łuku półkulistym.