Pomnik księcia Józefa Poniatowskiego znajduje się na dziedzińcu Pałacu Prezydenckiego przy ulicy Krakowskie Przedmieście. Pomnik powstał dzięki staraniom polskiej arystokracji, głównie Annie z Tyszkiewiczów Potockiej, która uzyskała u cara zgodę na ustawienie monumentu przed Pałacem Namiestnikowskim.
W 1817 roku zlecono wykonanie projektu duńskiemu rzeźbiarzowi Bartelowi Thorvaldsenowi. Przedstawia on postać księcia Józefa Poniatowskiego na koniu trzymającego miecz. Wzorowany jest na pomniku Marka Aureliusza z rzymskiego Kapitolu. W 1929 roku został zaprezentowany naturalny gipsowy odlew. Społeczność jednak bez entuzjazmu przyjęła ten projekt. Odlew został wykonany w sierpniu 1832 roku.
Ze względu na represje po powstaniu listopadowym władze nie zgodziły się na ustawienie pomnika w uzgodnionym miejscu. Został on przewieziony do Modlina i tam ustawiony jako rzeźba św. Jerzego. Następnie został podarowany Iwanowi Paskiewiczowi. W 1840 roku wywieziono go do Modlina, a później, w 1842 roku, do Pałacu Paskiewiczów w Homlu, gdzie stał do 1922 roku.
Pomnik wrócił do niepodległej Polski na mocy traktatu ryskiego w 1922 roku i został pierwotnie odsłonięty na Placu Zamkowym, potem w 1923 roku na Placu Saskim, przed Pałacem Saskim i Grobem Nieznanego Żołnierza. W dniu 16 grudnia 1944 roku został zniszczony z rozkazu generała Ericha von dem Bacha. W latach 1948-51 wykonano nowy odlew na podstawie modelu z muzeum Bartela Thorvaldsena w Kopenhadze jako dar narodu duńskiego. Pierwotnie został odsłonięty w przed Starą Pomarańczarnią w Łazienkach Królewskich, a w 1965 roku przeniesiono go przed obecny Pałac Prezydencki.