Późnoromański kościół wybudowano ze starannie obrobionej kostki granitowej na przełomie wieków XIII i XIV. Znajduje się pośrodku wsi i otoczony jest ceglanym murem. W 1705 r. dobudowano doń ryglową dzwonnicę z ośmioboczną latarnią i baniastym hełmem. Kiedyś znajdował się na niej wiatrowskaz z datą budowy, teraz zwieńczona jest krzyżem.
Dziś jest to świątynia filialna pw. Podwyższenia Krzyża Św. Obiekt wpisany do rejestru zabytków pod nr L-340/A/61 i 22/76
Z pierwotnego wyposażenia wnętrza nie zachowało się wiele – empora organowa (empory boczne rozebrano po wojnie), chrzcielnica i niezwykle oryginalny piec. Piec jest żeliwny, pochodzi z początku XX w. Stoi na czterech lwich łapach przy specjalnie zbudowanym przewodzie kominowym. Nadal jest używany. Zwraca uwagę przede wszystkim ażurowymi zdobieniami trójkątnego szczytu. Jest na co popatrzeć.
Ambonowy ołtarz został zdemontowany dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Współczesny skromy ołtarz przedstawia Ukrzyżowanie. Figury Matki Bożej i św. Jana wyrzeźbił Karol Parno-Gierliński, który przez wiele lat żył i tworzył właśnie w Wojcieszycach. Także jego autorstwa jest popiersie św. Judy w kościele i polichromowana figurka Madonny stojąca w grocie na zewnątrz świątyni.
Warto wiedzieć:
Karol Parno-Gierliński (1938 – 2015) - rzeźbiarz, malarz, konserwator dzieł sztuki, poeta, prozaik, działacz oświatowy i społeczny. W czasie wojny został uratowany przez Alfredę Nońcię Makowską . Należał do Związku Literatów Polskich, wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury i odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Autor pierwszego w Polsce elementarza dla dzieci romskich "Miri szkoła / Romano elementaro" i poseł do Parlamentu International Romani Union.