Osada Orle do 1945 r. nosiła nazwę Karlsthal. Początki jej sięgają 1754 r., kiedy na śródleśnej polanie nad potokiem Kamionek, w pobliżu jego ujścia do Izery powstała huta szkła. Należała ona do rodziny Preusslerów, którzy wytapiali w niej szkło do 1837 r. Od 1843 r. należała ona do Schaffgotschów, którzy zaprzestali ostatecznie wytopu szkła w 1890 r., posiadając od 1841 r. nowo wybudowaną hutę „Józefina” w Szklarskiej Porębie.
Budynek, który obecnie jest schroniskiem turystycznym, został wybudowany w 1860 r. jako budynek administracyjny huty. Po likwidacji huty budynek służył służbom leśnym. Tereny Gór Izerskich należały wówczas do dóbr Schaffgotschów. W latach 1935-1938 na polanie postawiono dwa budynki Grenzschutzu - straży granicznej i służb celnych. Od 1940 r. w obiektach tych był dom wypoczynkowy i szpitalny oddział rehabilitacyjny dla żołnierzy Wermachtu. W 1945 r. obiekty na polanie Orle zajęła Armia Czerwona, która następnie przekazała je Wojsku Polskiemu. Do 1990 r. stacjonowała tu jednostka Wojsk Ochrony Pogranicza. Następczyni WOP-u, Straż Graniczna, opuściła budynki w 1992 r. Nowym właścicielem zostało Nadleśnictwo Szklarska Poręba, które wydzierżawiło dwa budynki Stanisławowi Kornafelowi, który przystosował je dla potrzeb turystów.
W ten sposób powstało schronisko Orle, które pomimo niskiego standardu cieszy się wśród turystów pieszych, narciarzy biegowych i rowerzystów dużą popularnością. Schronisko jest w stanie przenocować około 40 osób w pokojach wieloosobowych, pokoje są ogrzewane, sanitariaty są ogólnodostępne. W budynku dawnej leśniczówki z 1860 r. na parterze znajduje się bufet, kuchnia i sala jadalna.
Do schroniska prowadzi z Polany Jakuszyckiej czterokilometrowa wygodna droga dojazdowa, która jest zamknięta dla ruchu samochodowego. Dotrzeć tutaj mogą jedynie piechurzy, narciarze lub cykliści.