Początki parafii w katowickim Zawodziu sięgają dnia 01.01.1927 roku, kiedy ksiądz biskup Arkadiusz Lisiecki (pochowany w krypcie w katowickiej Archikatedrze pw. Chrystusa Króla) ustanowił samodzielną lokalię w Zawodziu, wydzielając ją z parafii Bogucice. Budowa kościoła zaczęła się w 1930 roku według projektu architektonicznego Tadeusza Łobosa z Katowic. Kamień węgielny pod budowę świątyni poświęcił w sierpniu roku 1930 roku ksiądz Franciszek Ścigała, a benedykcji (błogosławieństwa) dokonał ksiądz dziekan Józef Kubis w dniu 04.10.1931 roku. W 1937 roku zakończona została budowa wieży, a w 1938 świątynię ostatecznie otynkowano.
Konsekrację kościoła odłożono do czasu zupełnego ukończenia budowy i odpowiedniego wyposażenia jego wnętrza. W czasie okupacji hitlerowskiej, w szczególności w końcu II wojny światowej kościół uległ zniszczeniu od wybuchu wagonów z amunicją na pobliskiej rampie kolejowej (za kościołem przebiega m.in. linia kolejowa relacji Katowice - Kraków zbudowana w drugiej połowie XIX wieku), co spowodowało konieczność odłożenia uroczystej konsekracji do 17.11.1957 roku, kiedy to ówczesny ordynariusz diecezji katowickiej, ksiądz biskup Herberd Bednorz, poświęcił odbudowaną świątynię.
Z zewnątrz kościół ma surową linię bryły, otynkowaną, zaś znajdujące się wewnątrz ołtarz główny, przedstawiający stylizowany sarkofag, oraz polichromie autorstwa profesora Adama Bunscha stanowią unikat w okolicach, o ile nie na całym Górnym Śląsku, także w jego części wschodniej.