Przy al. Solidarności 51 znajduje się jeden z ciekawszych i piękniejszych budynków na Pradze Północ. Budynek został wybudowany w 1905 roku na potrzeby rosyjskiego Gimnazjum według projektu Władysława Kozłowskiego w stylu modernistycznym, którego elementy nawiązują do stylistyki romańskiej i secesyjnej. Gimnazjum Praskie było jedną z najstarszych szkół średnich w Warszawie, zostało założone w 1885 roku.
Przez pierwsze lata nauka odbywała się w wynajmowanych budynku czynszowym i była prowadzona w języku rosyjskim. Kadrę pedagogiczną stanowili Rosjanie, jedynie religii i języka polskiego nauczali nauczyciele polscy. Były to przedmioty nadobowiązkowe. Do Gimnazjum uczęszczali głównie Polacy, po za nimi uczyło się tutaj kilkudziesięciu Żydów oraz garstka Rosjan. W 1905 roku w szkole odbył się słynny strajk, podczas którego uczniowie obrzucili portret cara Mikołaja, domagając się powstania polskiej szkoły z polskim językiem wykładowym. 13 września 1915 roku zostało utworzone Polskie Gimnazjum Filologiczne, któremu Praski Komitet Obywatelski nadał imię Króla Władysława IV.
W 1920 roku uczniowie odznaczyli się bohaterską walką w czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku. To wydarzeniu upamiętnia tablica, która jest umocowana do elewacji budynku . "Tu na terenie Gimnazjum im. Władysława IV od czerwca do sierpnia 1920 roku formował się I Batalion 236 Ochotniczego Pułku Piechoty i stąd pod dowództwem ppor. Stanisława Matarewicza z kapelanem ks. Ignacym Skorupką wyruszył do zwycięskiego boju pod Ossowem". Maturzystą Gimnazjum Praskiego był Janusz Korczak. Pamiątką tego wydarzenia świadczy kamień pamiątkowy, który znajduje się przed gmachem szkoły.