W 1883 roku Warszawa otrzymała stały budynek cyrku wybudowany przy ulicy Ordynackiej przez architekta Wincentego Rakiewicza. Wzniesiony kosztem 180 tysięcy rubli cyrk przetrwał do roku 1939. Na kilku piętrach mieściło się w nim ponad 2,5 tysiąca ludzi. Właścicielką cyrku na Ordynackiej była słynna w Warszawie pani Ciniselli. Prócz jej zespołu występowały jeszcze w Warszawie przyjezdne trupy cyrkowe dające niekiedy przedstawienia w Dolinie Szwajcarskiej.
Przed wybudowaniem cyrku na Ordynackiej podobny „ przybytek sztuki" mieścił się u zbiegu ulic Brackiej i Chmielnej, tam, gdzie dzisiaj znajduje się Dom Dziecka. Była to tzw. „Heca” albo „Szczwalnia”, gdzie emocji dostarczało szczucie dzikich zwierząt. Przedtem drewniane budy cyrkowe mieścily się na Ujazdowie, a jeszcze wcześniej na obecnym Placu Dąbrowskiego.