Ulica Jana Henryka Dąbrowskiego należy do najdłuższych poznańskich arterii. Wytyczono ją w 1828 r. jako trakt pocztowy prowadzący w kierunku Berlina. W 1900 r., po włączeniu Jeżyc w granice Poznania, nadano jej nazwę Grosse Berlinerstrasse. Od tego czasu nastąpiła jej intensywna zabudowa.
Znaczna część istniejących do dziś kamienic powstała przed pierwszą wojną światową. Do jednych z najciekawszych kamienic przy ulicy J. H. Dąbrowskiego należy budynek oznaczony numerem 25. Postawiony został dla Marcina Kasprowicza, kupca prowadzącego handel artykułami kolonialnymi. Projekt domu powstał w renomowanej, poznańskiej pracowni Herman Böhmer & Paul Preul. Budynek o niezwykłej fasadzie ozdobiły secesyjne sztukaterie pochodzącego z Włoch artysty Sante Zanettiego.
Kamienica Kasprowicza od 1991 r. figuruje w rejestrze zabytków Poznania. Do dziś zachwyca zarówno swoją architekturą, jak i detalami.