Ulica Długa należy do najstarszych ulic Warszawy. Istniała już w średniowieczu jako trakt prowadzący do Sochaczewa i dalej do Łowicza. W czasie jej długiej historii powstawały tutaj reprezentacyjne budynki, które zdobiły ją do 1944 r. Dziś po imponującej zabudowie pozostały fragmenty odbudowane ze zniszczeń wojennych.
Wśród dawnych budowli ulicy Długiej warto zwrócić uwagę na dom oznaczony numerem 27. Jest to kamienica zbudowana przez królewskiego tapicera o francuskich korzeniach Urbana Forestiera. Budynek powstał w latach 60. XVIII w. (niektóre źródła wspominają o 1825 r., choć wydaje się to mało prawdopodobne). W czasie ostatniej wojny kamienica uległa zniszczeniu w 1944 r. Odbudowana została w latach 1955-1956 z odtworzeniem wyglądu sprzed zniszczenia.
Kamienica Forestiera to dwupiętrowy gmach nakryty mansardowym dachem z facjatami. Dziewięcioosiowa fasada rozdzielona została pseudoryzalitem z przejazdem bramnym i wystawką w szczycie. Elewację zdobią proste pilastry pomiędzy osiami.
Kamienicę wpisano w 1965 r. do rejestru zabytków pod pozycją 68.