Usytuowany jest przy ul. Mickiewicza. Założony został – jak głosi treść tablicy informacyjnej – w 1845 r. i jest jedynym dziś miejscem wiecznego spoczynku płockich Żydów. Jego powierzchnia wynosi ponad 3,5 ha. Jest ogrodzony i zadrzewiony. Na cmentarzu (od strony ul. Traugutta) znajduje się pomnik ku czci Żydów zamordowanych w niemieckich (hitlerowskich, nazistowskich) obozach zagłady.
Na niewielu zachowanych nagrobkach widnieją napisy w języku polskim i hebrajskim. Fragmenty płyt nagrobkowych zostały umieszczone w “murze płaczu”, który oddziela cmentarz zamknięty od cmentarza otwartego. Fragmenty te pochodzą ze starego cmentarza żydowskiego, który znajdował się przy ul. 3-go maja, przy liceum im. Władysława Jagiełły i zajmował powierzchnię ponad hektarową. Niemcy zamienili go na park, zaś większość nagrobków wykorzystali do brukowania ulic. Gdy ukazało się zarządzenie o likwidacji cmentarza, grupa Żydów udała się tam, i potajemnie wykopała szczątki Rabi Zysze Plockera, zmarłego przed 103 laty. Szczątki cadyka owinęli tałesem i pochowali na nowym cmentarzu. Tam również zakopali Rodały Biblijne, sprofanowane przez Niemców.