Pomnik Cypriana Kamila Norwida w warszawskich Łazienkach Królewskich umiejscowiony jest w pobliżu pozostałości Oranżerii Neogotyckiej. Odsłonięty został 7 lat temu z okazji 185 rocznicy urodzin poety. U dołu rzeźby umieszczono napis "NORWID", zaś poniżej, na cokole słowa: "Cóż wiesz o pięknem?... Kształtem jest miłości". Jaka jest dalsza treść wiersza? Oto ona: “Kształtem miłości piękno jest – i tyle, Ile ją człowiek oglądał na świecie, W ogromnym Bogu albo w sobie-pyle, Na tego Boga wystrojonym dziecię; Tyle o pięknie człowiek wie i głosi – Choć każdy w sobie cień pięknego nosi I każdy – każdy z nas – tym piękna pyłem.
Cyprian Kamil Norwid (1821 – 1883) był żarliwym miłośnikiem piękna, pojmowanego jako kształt miłości odbijający się w Bożym świecie i człowieku. Centrum jego poezji stanowią chrześcijańskie wartości moralne, uznane przez pisarza za duchowe dobro historii ludzkiej. Przyszedł na świat w Laskowie–Głuchach w ziemiańskiej rodzinie Norwidów. W 1837 r. wstąpił do szkoły malarskiej, a trzy lata później miał miejsce jego poetycki debiut. Następnie wiele podróżował po Europie, studiując rzeźbę, rytownictwo i literaturę. Malował, rzeźbił, szkicował i pisał, analizując w tym czasie dorobek zachodniej sztuki. Swoją osobowością budził powszechne zainteresowanie. A oto, co mówiono o nim, gdy miał lat 24: “...jest to zupełnie niepospolitych zdolności człowiek, bardzo dobrze wychowany, bardzo zacnych uczuć, roztropny, religijny i wszystko rozumiejący”.
W 1853 r. przybył do Nowego Jorku. Tam, choroba, bieda i nostalgia spowodowały, iż dość szybko wrócił do Europy. Zamieszkał w Paryżu, gdzie jego poezja spotkała się z falą krytyki polskojęzycznych recenzentów i “znawców tematu”. Wydawcy nie chcieli drukować jego pism, które stanowiły nieustanny przedmiot niewybrednych drwin. Były to dla poety bardzo ciężkie czasy. Trudna sytuacja życiowa zmusiła go do wstąpienia do Zakładu św. Kazimierza w Ivry na peryferiach Paryża – polskiego przytułku dla sierot i weteranów. Tam chory, rozgoryczony i zgorzkniały pogrążył się w zupełnej samotności, zrywając ostatnie znajomości. Umarł w zupełnym opuszczeniu.
O Norwidzie Ojciec Święty Jan Paweł podczas swojego kazania wygłoszonego w dniu 2 czerwca 1980 r. w Lisieux we Francji powiedział, że był to: “...jeden z największych poetów i myślicieli, jakich wydała ziemia polska i jakich przyjęła – i zachowała na cmentarzu Montmorency – ziemia francuska”.