Tereny Starych Włoch w drugiej połowie XIX i w pierwszej połowie XX w. były obszarem pozyskiwania gliny, która była surowcem dla okolicznych cegielni. W miejscach pozostałych po wyczerpaniu jej złóż powstały cztery zbiorniki wodne o różnej kubaturze i powierzchni. Z czasem porosły roślinnością i stały się siedzibą ptactwa. Niestety przez długie lata woda glinianek była degradowana przez ścieki odprowadzane między innymi z pobliskiej zajezdni autobusowej. Sytuacja ta trwała do końca lat 80. XX w.
W ostatnim dziesięcioleciu XX w. dokonano zagospodarowania terenu glinianek na park miejski. Wytyczono wówczas ciągi spacerowe oraz uporządkowano roślinność. Powstał wtedy nowy warszawski zieleniec o powierzchni ponad 8 hektarów. Nazwano go Parkiem nad Stawami Cietrzewia (Parkiem Cietrzewia).
W ostatnich latach przeprowadzono kolejną rewitalizację parku. Kosztem kilku milionów złotych oczyszczono zbiorniki wodne, nasadzono uzupełniającą zieleń, położono nową nawierzchnię ścieżek. Wymieniono infrastrukturę, pojawiły się nowe ławki, pomosty na brzegach, plac zabaw oraz oświetlenie. Dzisiaj jest to ulubione miejsce wypoczynku okolicznych mieszkańców, którzy w wolnych chwilach spacerują wzdłuż skarp stawów popularnie nazywanych „Oceanem”, „Szkolnym” oraz „Karpiówką”. Na brzegu można spotkać wędkarzy cierpliwie czekających na „wielką rybę”. Malowniczym elementem parku jest mostek spinający brzegi stawu z panoramą kościółka ewangelicko-augsburskiego.