Każdemu turyście, który chociaż raz zawitał do części Otwocka, noszącej nazwę Świder kojarzy się to miejsce z meandrami rzeki o tej samej nazwie oraz niezwykłym zespołem drewnianego budownictwa określanego popularnie mianem „świdermajer”. Zapoczątkowany przez artystę Michała Elwira Andriollego styl zyskał na przełomie XIX i XX wieku niezwykłą popularność.
Powstało wówczas na terenie nowego letniska wśród lasów wiele pięknych obiektów. Niestety wiele z nich popadło w ruinę i zostało rozebranych. Wśród zachowanych „drewniaczków” znajduje się zespół domów przy ulicy Mickiewicza. Wspomniane drewniane domy pochodzące z dwudziestolecia międzywojennego należą do Ogniska Wychowawczego im. Kazimierza Lisieckiego. Przekazano je w 1945 r. Towarzystwu Przyjaciół Dzieci Ulicy, organizacji założonej w 1928 r. przez wybitnego wychowawcę dzieci i młodzieży Kazimierza Lisieckiego.
Działacze tej organizacji wraz z podopiecznymi wykonali remont zniszczonych budynków, które przez następne dziesięciolecia służyły kolejnym pokoleniom podopiecznych ognisk. Niestety pogłębiające się trudności finansowe zmuszają władze do dzielenia 14-hektarowego kompleksu na mniejsze posesje i sprzedawaniu ich prywatnym nabywcom. Niepewny pozostaje również los sędziwych budynków. Warto z tego powodu zajść na ulicę Mickiewicza, aby je zobaczyć zanim znikną z świderskiego krajobrazu.