Neorenesansowa willa wraz z przylegającym do niej ogrodem została wzniesiona w latach 1890-1892 dla Wilhelma Teschemachera. Był on właścicielem tkalni mechanicznej produkującej prunele - kolorowe, wytrzymałe tkaniny obiciowe do mebli i damskiego obuwia. Posiadłość fabrykanta jest budynkiem jednopiętrowym, swoją bryłą nawiązującym do Palazzo Farense w Rzymie.
Na parterze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjne, zaś na piętrze pokoje mieszkalne. Willa posiadała bardzo bogate wyposażenie wnętrz. Do dziś zachowały się m.in. flamandzkie lustro kominkowe w oprawie z drewna hebanowego, inkrustowane kością słoniową, klatka schodowa z witrażami. W oranżerii znajduje się fontanna zdobiona mozaiką weneckiego artysty Antonio Salviattiego. Jego mozaikowe dzieła znajdują się również w mauzoleum Izraela Poznańskiego na cmentarzu żydowskim, na elewacji pałacu Juliusza Kindermana oraz w pałacu Karola Scheiblera.
Przez lata istnienia willa zmieniała właścicieli. W roku 1912 pierwotny właściciel sprzedał ją Antoniemu Kukowi. Od 1922 do 1938 r. należała do żydowskiego kupca Eitingona, który przed wybuchem II wojny światowej wyjechał do USA. Po zakończeniu działań wojennych została własnością państwa. Wówczas utworzono w niej schronisko młodzieżowe oraz przedszkole.
W roku 1984 dzięki PTTK przeprowadzono kapitalny remont budynku, ratując go w ten sposób od rozbiórki. PTTK jednocześnie znalazło w nim siedzibę dla swojego Towarzystwa. Obecnie w willi znajduje się również Centrum Fotografii Krajoznawczej oraz restauracja Soplicowo serwująca swoim gościom znakomitą staropolską kuchnię.
Willa Teschemachera znajduje się w Łodzi przy ul. Wigury 12 róg Sienkiewicza. Jest wpisana do wojewódzkiego rejestru zabytków.