Parafia pod wezwaniem św. Marcina i św. Piotra w Okowach w Konarzewie powstała prawdopodobnie w XII w., a pierwsze wzmianki o tutejszym, drewnianym kościele pochodzą z 1370 r. Drewniany kościół zastąpiła późnogotycka, murowana świątynia ukończona w 1628 r. Obiekt ten został gruntownie przebudowany z inicjatywy Andrzeja Radomickiego w latach 1694-1700.
Parafia konarzewska posiadała dobre uposażenie oraz zespół budynków sąsiadujących z kościołem. W 1945 r. należało do niej ponad 100 hektarów gruntów. W wyniku nacjonalizacji ziemie kościelne oraz zabudowania przejęło państwo.
Wśród zabudowań parafialnych w Konarzewie wyróżnia się plebania o XIX-wiecznym rodowodzie. Parterowy, siedmioosiowy budynek nakryty dwuspadowym dachem został znacjonalizowany po II wojnie światowej i stanowił część PGR Konarzewo. Po staraniach proboszcza konarzewskiego ks. Stanisława Hartlieba obiekt został zwrócony kościołowi. Pozostałe zabudowania wróciły do parafii w 1978 r.
Przez lata kościół, jak i plebania niszczały z braku remontów. W 2008 r. staraniem ówczesnego proboszcza ks. Daniela Litkowskiego oba obiekty gruntownie odnowiono.