Budzyń jest dużą wielkopolską wsią położoną w powiecie chodzieskim. Przez blisko 500 lat miejscowość posiadała prawa miejskie nadane przez Kazimierza Jagiellończyka. Status miasta utraciła w 1934 r. w wyniku ówczesnej reformy administracyjnej.
Budzyń przez okres pruskiego panowania pozostawał zawsze ostoją polskości. To poczucie tożsamości narodowej było przyczynkiem aktywnego udziału jej mieszkańców w powstaniu wielkopolskim. W dniu 7 lutego 1919 r. pod Budzyniem odparto natarcie niemieckie w kierunku Rogoźna. Zdobyto wówczas samochód pancerny. Powstańcy z Budzynia brali udział w walkach na tzw. froncie północnym. Na cmentarzu parafialnym znajduje się zbiorowa mogiła poległych.
Na niewielkim cmentarzyku przy kościele św. Barbary znajdują się trzy groby powstańców z Budzynia. Kapral Franciszek Jackowski oraz szeregowcy Leon Jęczyk i Józef Urbański polegli 2 lutego 1919 r. w walkach pod Radwankami. Na trzech jednakowych mogiłach stoją krzyże z białymi tabliczkami z nazwiskami powstańców oraz datą i miejscem ich śmierci.