Jak podają statystyki (stan na 2013 r.) w Łodzi zachowało się 47 zabytkowych willi, nie wliczając w to pałaców. Zazwyczaj należały one do byłych łódzkich fabrykantów. Jednym z nich był Zygmunt Richter, który nieopodal swej fabryki, przy ul. Stefanowskiego 19 wzniósł okazałą willę.
Budynek wybudowano jeszcze przed wybuchem I wojny światowej. Jest on zaprojektowany w stylu renesansu włoskiego z boniowaną elewacją. Po śmierci Richtera (1921 r.) willę wraz z fabryką nabył od wdowy po nim - Matyldzie - za 140 tys. dolarów Nahum Eitingon - jeden z czołowych łódzkich fabrykantów w latach międzywojennych. Nowy właściciel zaadaptował budynek na swoje potrzeby m.in. zwiększył otwory drzwiowe i klatkę schodową, przesunął ściany. Zmianie uległ również styl dekoracyjny we wnętrzu.
W okresie II wojny światowej willa była w rękach Niemców. Po jej zakończeniu budynek przeszedł na własność państwa i należał do Zakładów Przemysłu Bawełnianego nr 4, w późniejszym okresie ZPB Polino. W roku 1959 nastąpiła kolejna zmiana użytkownika i do dnia dzisiejszego jest nim Związek Harcerstwa Polskiego, Komenda Chorągwi Łódzkiej.
Zabytkowa willa wraz ze stróżówką i ogrodzeniem jest wpisana do rejestru zabytków.
Ciekawostki
- we wnętrzach jej kręcono sceny do dwóch polskich filmów: Hieronima Przybyła "Rzeczpospolita Babska" (1969 r.) oraz Jerzego Hoffmana "Znachor" według powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1981 r.)