Rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem datowana jest na rok 1916 i została wykonana w sposób profesjonalny, ale nie wiadomo przez jakiego artystę, przynajmniej osobiście nie dotarłem do takich informacji. Stoi w wiejskiej dzielnicy dzisiejszego miasta Tychy, w Wilkowyjach graniczących m. in. z Mikołowem i tu też znajdują się - oprócz ww. Figury - trzy zabytkowe krzyże przydrożne, ale o nich trochę później.
Figura Madonny z Dzieciątkiem została zamówiona przez właściciela tutejszego tartaku. Została wykonana w białym marmurze, ale nie jest to jednak figura klasy Kalidego, chociaż jej twórcy - ostrożnie “oceniając” jako laik - niewiele brakuje do Kalidego. Rzeźba została umieszczona na lastrykowym postumencie. Matka Boska na lewym ręku trzyma Dzieciątko, a prawą dłonią jakby wykonuje gest zaproszenia do siebie. Na głowie ma założoną koronę, a Dzieciątko trzyma w lewej dłoni jabłko zwieńczone małym krzyżykiem, zaś prawą dłoń ma zamkniętą.
Atrybuty: korona i jabłko, to symbole królewskości. Pod nogami Matki Boskiej, w lewą i prawą stronę rozłożone kły słonia (kość słoniowa - symbol czystości, wieczności, cnoty mądrości). Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem przekryta jest daszkiem łamanym, pokrytym arkuszami blachy i zwieńczonym małym krzyżem. Oparty jest na drewnianych słupach, a te osadzone są na żelbetowych palach częściowo wkopanych w grunt, a zarazem usztywnione są “niskimi progami” (“ławami fundamentowymi”).