Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wspomożenia Wiernych jest jednym z przykładów adaptacji hali przemysłowej na terenie przemysłowej części Górnego Śląska na cele sakralne. Takim przykładem jest kościół pw. św. Antoniego w pobliskich Siemianowicach Śląskich, czy kapliczka św. Barbary w Radzionkowie.
Kościół w Katowicach - Wełnowcu, można rzec, powstał w 1920 roku, kiedy to poświęcono w dniu 18.04.1920 roku jedną z dawnych hal Huty Hohenlohego, która w przeszłości pełniła funkcję od magazynu, przez sklep, po odlewnię żelaza. Została wybudowana w początkach XIX wieku, a gdy przekwalifikowano ponownie jej rolę w roku 1920, była prostym budynkiem, przekrytym dwupołaciowym dachem. W 1930 roku, tymczasowy kościół, bo taką rolę miała pełnić świątynia, wówczas mająca 10 lat, postanowiono przebudować. Projekt przebudowy wykonał profesor Joseph Buchkremer z Akwizgranu. Źródła nic nie mówią na temat, czy obecna bryła kościoła to efekt jej przebudowy w roku 1930.
Najcenniejszym “elementem” skromnego wystroju wnętrza kościoła jest kopia gotyckiego obrazu, wykonanego prawdopodobnie wykonana w XVII wieku, przez nieznanego malarza, przedstawiająca postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem (możliwe, że pochodzi z kościoła położonego w dzisiejszej dzielnicy Siemianowic Śląskich-Michałkowicach), a także witraże przedstawiające najważniejsze sceny z życia Matki Boskiej. Witraże w oknach zaprojektował artysta, Łukasz Karwowski, zaś wykonawcą była firma z Krakowa. Na przełomie lat 2002 I 2003 gruntownie zostało wyremontowane prezbiterium świątyni.
Należałoby jeszcze coś wspomnieć o samej bryle wełnowskiej świątyni, która służy wiernym do dziś. Główny korpus świątyni, czyli dawna hala odlewni przekryta jest dwupołaciowym dachem, na kalenicy którego osadzono wieżyczkę na sygnaturkę. Do tylnej części dawnej hali dobudowano dwa skrzydła, pełniące funkcję transeptu, a do niego dobudowano budynek przekryty dwupołaciowym dachem, lecz poprzecznie względem dachu od korpusu kościoła, pełni on funkcję prezbiterium. Jest nieco niższy od zasadniczej budowli sakralnej. Od frontu dobudowano “coś w rodzaju” kruchty, w ścianie której osadzono okrągłe okno z rozetą, nad którą wznosi się dzwonnica, przekryta czteropołaciowym dachem, w kształcie niskiego stożka. Dzwonnica posiada po 3 małe okienka w elewacjach bocznych i po 5 w elewacji frontowej i tylnej. Wszystkie dachy pokryte ocynkowaną blachą, przypuszcza się, że wykonaną w Hucie Koncernu Hohenlohego, wszak nadal to była wówczas czynna huta cynku...