Od początku II wojny światowej społeczeństwo Sochaczewa ponosiło ofiary. Pierwsi mieszkańcy zginęli w czasie walk o miasto we wrześniu 1939 r. Później w okresie okupacji osoby uważane przez Niemców za wrogie i niebezpieczne trafiały do cel Gestapo. Katowane, często mordowane były na miejscu, inne rozstrzeliwano w zbiorowych egzekucjach. Wiele osób trafiło do obozów koncentracyjnych, aby nigdy stamtąd nie wrócić.
Sochaczewianie aktywnie działali w ruchu oporu ponosząc ofiary w czasie walk partyzanckich i w Powstaniu Warszawskim. W 1989 r. polegli i pomordowani mieszkańcy Sochaczewa doczekali się upamiętnienia. Staraniem parafian oraz członków Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej powstała na murze kościoła Matki Bożej Różańcowej ściana pamięci ofiar II wojny światowej. Składają się na nie piaskowcowe tabliczki z nazwiskami poległych i pomordowanych mieszkańców. W środku umieszczono tablice z ciemniejszych płyt marmurowych. Widnieje na nim inskrypcja: „Pamięci synów i córek Ziemi Sochaczewskiej, którzy cierpieniem, krwią i życiem zapłacili za wiarę w Boga, ludzką godność i wolność narodu, żołnierzy wojny obronnej we wrześniu 1939 r., żołnierzy Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych, ofiar terroru, poległych w akcjach zbrojnych, w Powstaniu Warszawskim, zamordowanych w katowniach, łagrach, obozach koncentracyjnych, krematoriach i egzekucjach. Społeczeństwo sochaczewskie w 50-tą rocznicę wybuchu II wojny światowej”.