U zbiegu Wisły z Narwią powstał w XIX wieku kompleks wojskowy zajmujący łącznie ponad 20 km kw. powierzchni. Twierdza z okazałymi koszarami stanowi unikatowy zabytek na skalę europejską. Jednym z elementów założenia był port rzeczny ze stocznią remontową usytuowany pod drugiej stronie Narwi, w pobliżu spichlerza zbożowego.
Przystań i flotyllę wojenną utworzyli Rosjanie około połowy XIX wieku, ich tabor przejęli w czasie I wojny światowej Niemcy. W listopadzie 1918 r. obiekty portowe wraz ze statkami przejęli żołnierze Legionów Polskich. 23 grudnia 1918 r. utworzona tutaj flotyllę rzeczną z marynarzami służącymi dotychczas pod zaborczymi banderami. Port, stocznia i flotylla stały się zalążkiem Polskiej Marynarki Wojennej.
Po uzyskaniu dostępu do morza w 1920 r. port w Modlinie stracił na znaczeniu, ale stacjonujące tu jednostki zaznaczyły swoją obecność podczas wojny z Bolszewikami w 1920 r. oraz walcząc w obronie twierdzy we wrześniu 1939 r. Staraniem mieszkańców Nowego Dworu Mazowieckiego i Stowarzyszenia Liga Morska w czerwcu 1997 r. odsłonięto pomnik poświęcony kolebce Marynarki Wojennej RP.
Na murze twierdzy, naprzeciwko dawnego basenu portowego, umieszczono pamiątkową tablicę, a pod nią ustawiono kotwicę. Na tablicy widnieje napis „Dla upamiętnienia pierwszego portu rzecznego II Rzeczypospolitej i utworzonej tu 23 XII 1918 roku flotylii wiślanej, której marynarze w sierpniu 1920 roku na okrętach wyposażonych w stoczni modlińskiej bronili przepraw na Wiśle i Bugo Narwi oraz transportowali rannych statkiem szpitalnym "Łokietek". Pamięci marynarzy oddziału wydzielonego rzeki Wisły flotylii rzecznej M.W., których okręty bazowały w Modlinie od 3 IV do 20 VI 1939, a ścigacz "KU-30" podczas obrony mostów modlińskich we wrześniu 1939 roku zestrzelil 3 niemieckie bombowce”.