Kamienice pod numerami 12 i 14 tworzą obecnie fragment linii zabudowy obecnej ulicy Opawskiej. Kiedyś być może tworzyły ciąg pierzei, ale ostatnia wojna światowa pozostawiła po sobie takie a nie inne skutki w raciborskiej zabudowie. Kamienica spod numeru 12 została zbudowana według projektu Hermana Arwińskiego, w stylu eklektycznym ok. lat 1890-1900. Jest trochę skromniejsza w detale i wszelkie ozdoby architektoniczne w stosunku do swej sąsiadki.
Posiada cztery kondygnacje a całość została przekryta dachem półmansardowym. Parter ozdobiono boniowaniem a wyższe kondygnacje zostały obłożone żółtą cegłą glazurowaną. W części parteru nad witrynami wystawowymi lokali usługowych widoczne są ozdobne nadproża z motywami zwierzęcymi po lewej stronie i roślinnymi po stronie prawej, informujące jednocześnie o funkcji tutejszych lokalów usługowych. Pierwszą elewację od drugiej oddzielono najbardziej z wszystkich zdobionym gzymsem kordonowym, pozostałe rozdzielenie kondygnacji zostało jakby tylko zaznaczone gzymsem kordonowym.
Otwory okienne na drugiej i trzeciej kondygnacji zostały ozdobione nadprożami o motywach neobarokowych zamkniętymi naczółkami w kształcie trójkąta z motywami maszkaronów (na drugiej kondygnacji), męskich i dziecięcych głów (na trzeciej kondygnacji). Okap ozdobiono fryzem stiukowym, w pasie którego, nad otworami okiennymi umieszczono na konsolach głowy ludzkie.