Pierwotnie zespół młyna zlokalizowany był nad Wołczyńskim Strumieniem, który dawniej przepływał wzdłuż dzisiejszej ulicy Rzecznej. Budynek młyna parowego wybudował w roku 1892 Ludwig Friedlaender - miejscowy przedsiębiorca. W tamtym okresie,był to jeden z największych budynków w mieście.
Budynek jest pięciokondygnacyjny, z dachem czterospadowym. Z zewnątrz nie reprezentuje żadnych cech stylowych. Bezpośrednio do budynku przylega dawny areszt miejski, wzniesiony w II poł. XIX w. W 2015 r. na skutek złego stanu technicznego zawalił się jego dach. Do obiektu przylega również dawna kotłownia, która jeszcze przed 1945 r. posiadała przewyższający budynek młyna komin - rozebrany już w latach współczesnych.
W zespole młyńskim były również: willa młynarza oraz budynek administracyjny. Obie budowle pochodzą z przełomu XIX i XX w., wzniesione w stylu klasycystycznym. Dość ciekawie prezentuje się biurowiec z dachem mansardowym, zdobniczym tympanonem oraz wieżyczką, pod którą możemy odnaleźć wolnomularski symbol.
Po II wojnie światowej, na skutek wywiezienia maszyn przez Sowietów do ZSRR, młyn zaprzestał swojej działalności. Przez wiele lat służył jako magazyn zboża Gminnej Spółdzielni, natomiast w willach urządzono mieszkania dla lokalnej społeczności.
Ciekawostką jest istnienie drugiego młyna przy ul. Kluczborskiej 61. Budynek ten powstał w II poł. XIX w., założony przez rodzinę Storków. Oprócz młyna znajdowała się tam kompleksowa fabryka powozów, stajnia, lakiernia i tartak. W latach 20- tych. utworzono tam warsztat naprawy samochodów. Po II wojnie światowej, młyn funkcjonował tam nadal, działalność zakończył w latach 90-tych XX w. Powozy konne Storków, można jeszcze spotkać w niektórych krajach europejskich.