Ta niewielka miejscowość położona w południowo wschodniej części gminy Barczewo, jest w pewnym sensie znacznie przepełniona historią i nawiązuje głównie do XIV wieku. Przede wszystkim z tego okresu pochodzą wzmianki o zameczku w Jedzbarku który został zdobyty i spalony przez wojska litewskiego księcia Kiejstuta, miało się to wydarzyć w roku 1364. W tym też samym roku 12 marca nastąpiło lokowanie tej wsi na prawie chełmińskim, przywileju tego dokonał biskup Jan Stryprock. Wówczas to też po raz pierwszy użyto terminu Hirschberg, później była to oficjalna nazwa tego miejsca aż do 1945 r.
Współcześnie po dawnych historycznych obiektach nie ma już właściwie śladu, ale nadal warto przyjrzeć się ciekawemu położeniu tej miejscowości oraz jej zabudowie.
W Jedzbarku może zobaczyć także cztery tradycyjne kapliczki, usytuowane w centrum wsi i na jej kolonii. Wzniesiono je pod koniec XIX i na początku XX wieku, wszystkie są murowane z czerwonej cegły licowej ale o zróżnicowanych formach architektonicznych. Z uwagi na formę i swoje dzieje, niewątpliwie najciekawszą jest dzwonniczkowa kapliczka umiejscowiona na wydzielonym terenie przy głównej drodze.
Jest ona dwukondygnacyjna i posiada rozbudowaną bryłę. Dolną część tworzą blendy zamknięte łukiem odcinkowym, górny poziom to również blendy i nisze ostrołukowe. Bardzo rozwinięta jest także partia dachu z narożnymi sterczynami i nadbudowana sygnaturką z prześwitem przeznaczonym na dzwonek, całość zwieńczona przez pięć metalowych krzyży. Na krzyżu umieszczonym na szczycie znajduje się metalowa chorągiewka z datą 1950, nie jest to jednak rok jej budowy. Chorągiewka jest świadectwem powojennej odbudowy, kapliczka bowiem została zniszczona pod koniec drugiej wojny światowej. Wzniesiono ja ponownie zachowując oryginalne formy i materiał, w ten sposób stała się znakomitym przykładem ciągłości tradycji.
Pozostałe kapliczki znajdują się na terenie prywatnym, posiadając w ten sposób charakter przydomowych. Czwartą tego typu budowle odnajdziemy w pewnym oddaleniu od wsi, przy kolonijnej drodze i w sąsiedztwie gospodarstwa. Wybudowana ją w 1909 roku o czym zaświadcza jej dolna część. Otaczające kapliczkę wiekowe drzewa doskonale harmonizują z otoczeniem, tworząc w ten sposób typowy warmiński obraz.
Przejmujący jest natomiast nagrobek znajdujący się tuż obok kapliczki, spoczywa tu ofiara poległa zimą 1945 r. To często spotykane ponure świadectwo nie tak dawnych wydarzeń.