Zakrzów to mała wieś znana głównie z ruin zamku, który popadł w niełaskę w początkach XX wieku, a rodzina Madellungów przeprowadziła się wcześniej do dworu zbudowanego niemal obok, na terenie folwarku, gdzie dziś w jego zabudowie znajduje się hotel. Parędziesiąt metrów od stawu, w którego lustrze odbija się fasada dzisiejszego hotelu, w lustrze drugiego stawu odbija się m. in. elewacja główna kaplicy i tu chyba nie będzie popełnionego błędu) pw. św. Jacka Odrowąża.
Na temat tej budowli dostępne informacje niewiele mówią, co najwyżej wspominają w jednym zdaniu o lokalizacji i wezwaniu kaplicy, a o okresie jej budowy niestety milczą. Zatem na temat zakrzowskiej budowli sakralnej jest dużo znaków zapytania, albo też nie ma dostępu do właściwych informacji, stąd można jedynie niektórych “faktów” domniemywać, bo niekoniecznie muszą być to fakty udowodnione...
Mała budowla sakralna przypuszczalnie mogła zostać wzniesiona pod koniec XVIII lub w początkach XIX wieku, a to ze względu na okres budowy dziś zrujnowanego zamku, w którym być może nie przewidziano miejsca na kaplicę. Zwykle w takich budowlach pamiętano o kaplicy, tak, jak to jest m.in. w Kamieniu Śląskim, na zamku w Raciborzu, w zrujnowanym pałacu w Bycinie, czy podobnie tak mogło być w Cieszynie, gdzie pozostałością po tamtejszym zamku książąt cieszyńskich pozostała jedynie rotunda, będąca kaplicą książęcą.
Kaplica w Zakrzowie mogła zostać zbudowana z kamienia wapiennego pochodzącego z wapienników rodziny Madellungów. Jest otynkowana, przekryta dachem dwupołaciowym pokrytym już współczesną dachówką typu “holenderka”. Na styku połaci (kalenicy) osadzono wieżyczkę na sygnaturkę przekrytą daszkiem wieżowym. Wiszący do dziś (być może po II wojnie światowej inny, bo pierwotny mógł zostać skonfiskowany na cele wojenne) dzwon, kiedyś informował mieszkańców m. in. o pożarze, wzywał na “Anioł Pański”, czy też swymi dźwiękami “odprowadzał” zmarłego mieszkańca na cmentarz.
Mała budowla sakralna została zbudowana na planie zbliżonym do kwadratu, zamknięta z tyłu prostą ścianą. Otwór drzwiowy w elewacji głównej obramowany jest ozdobnym materiałem zbliżonym do kamienia, a zwieńczono go ostrym łukiem. W otworze tym osadzono dwuskrzydłową, oszkloną stolarkę drzwiową. Boczne elewacje posiadają po jednym otworze okiennym zwieńczonym podobnie, jak otwór wejściowy-ostrym łukiem z obramieniem wykonanym z materiału zbliżonym do kamienia.
Wnętrze kaplicy przykryto stropem tzw. odcinkowym o rozpiętości w granicach ok. 1,60-2,00 metrów, wykonanym przypuszczalnie z cegły pełnej i otynkowanym. Wnętrze kaplicy zdobi murowany, otynkowany ołtarzyk (lub wykonany z kamienia i pomalowany), na którym stoją figurki Najświętszego Serca Pana Jezusa i Najświętszej Maryi panny, a w centralnym miejscu tylnej ściany wisi obraz z postacią św. Jacka Odrowąża trzymającego w lewej dłoni figurkę Matki Boskiej z Dzieciątkiem (obie postacie w koronie), a w prawej Najświętszy Sakrament. Nad wszystkimi czuwa Duch Święty, w postaci gołębicy.