Gawroniecki kościółek choć nieduży, jest piękny i nietypowy. Zbudowaną z łamanego kamienia i cegły rotundę nakryto kopulastym dachem, a posadowienie na wzgórzu dodaje jej swoistego uroku .
Klasycystyczna budowla powstała w pierwszej połowie XIX w. na miejscu wcześniejszej, zrujnowanej w 1807 r. świątyni będącej właściwie kaplicą pałacową ówczesnych właścicieli Gernsdorfu (Gawrońca) – rodu von Borcke. Chociaż źródła podają, że budowę zakończono w 1820 r., na chorągiewce umieszczona była data 1838 r. i z taką obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
Świątynia jest filią parafii w Toporzyku . Wnętrze ma skromne, jasne. Nawet jeżeli kościół jest zamknięty, łatwo można do niego zajrzeć przez dość nisko usytuowane okno. Kiedyś najcenniejszym jego elementem była znajdująca się tutaj figurka Madonny z Dzieciątkiem pochodząca z 1500 r., niestety zaginęła podczas wojny.
Pod ołtarzem kryje się stara, jeszcze XVII w. krypta ze szczątkami Borcke’ów (niedostępna do zwiedzania). Na najlepiej zachowanej trumnie dość dobrze zachowała się tablica nagrobna z napisem odczytanym i przetłumaczonym przez bardzo aktywnego na tym terenie regionalistę Jarosława Leszczełowskiego: „Dobroduszny i dobrze urodzony pan Georg Matthias Borcke tajny radca przy jego królewskim majestacie Prus, kanclerz nowomarchijskiego rządu. Dziedziczny właściciel Falkenburga (Złocieńca) i Gersdorfu (Gawrońca), urodzony 11 stycznia 1671 r., 5 grudnia 1701 r. ożeniony ze szlachetnie urodzoną panną Elisabeth Marią von Blankenburg z domu Friedland w Wielkopolsce zmarł … 14 Juli 1740 …”
Kościół otoczony był cmentarzem. Dziś znajduje się tam zaledwie kilkanaście nagrobków . Z górką, na której stoi świątynia sąsiaduje założenie dworskie – pałac i folwark.
Msze Święte odbywają się w niedziele o godz. 10:00 oraz w pierwszy piątek miesiąca o godz.16:00.