Założona w XVI w wieś ulicówka niegdyś była jedną z największych podpołczyńskich miejscowości. Od miasta oddalona jest o około 10 km. Po raz pierwszy wymieniono ją w dokumentach w 1591 r. W drugiej połowie XVII w. doszło do podziału Toporzyka (d. nazwa Bramstädt) na dwie nierówne części. Podział ten utrzymała się aż do XIX w. W mniejszej części znajdował się młyn i dwa chłopskie gospodarstwa, w większej – dwór, kościół, karczma, kuźnia i ponad 20 domów.
Dwór nie przetrwał do naszych czasów, został rozebrany po wojnie. Na jego miejscu zbudowano szkołę. Natomiast górująca nad wsią świątynia została wybudowana od podstaw w roku 1860. Otoczona ceglanym murem kamienna, neogotycka budowla wpisana jest do rejestru zabytków pod numerem 1183 (20.09.1984). Nosi wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wcześniejszy stojący w tym miejscu kościół spłonął wraz z wsią w czasie wojny trzydziestoletniej.
Na terenie przykościelnym zachował się pomnik poświęcony czternastu poległym w I wojnie mieszkańcom Bramstädt. W sporym kamieniu wykuto całopostaciową płaskorzeźbę żołnierza w pełnym rynsztunku.
Ciekawostka:
W XVII w. kwaterowały w Toporzyku wojska Stefana Czarnieckiego. Podpisano tu także ugodę pomiędzy wojskami polskimi a brandenburskimi.