Przylegający do Parku Zdrojowego budynek szpitala powstał w połowie XIX wieku (1852-55). Wybudowano go z czerwonej cegły na planie litery U. Bad Polzin był wtedy znanym w Europie uzdrowiskiem, nie może więc dziwić, że uroczystość wmurowania kamienia węgielnego uświetnił swoim przybyciem król Prus Fryderyk Wilhelm IV.
Początkowo szpital prowadzony był przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (inaczej - szarytki, wincentynki), później przez joannitów i to oni rozpoczęli rozbudowę placówki dobudowując do niej skrzydło z przeznaczeniem na lecznicę oraz przytułek dla ubogich. Liczne budynki pomocnicze powstawały aż do lat 30-tych XX w. jednak budynek główny nie zmienił się do dnia dzisiejszego.
Warto wiedzieć:
Kiedy pracujący w połczyńskim szpitalu dr Lehman zaobserwował właściwości lecznicze borowiny, to właśnie tutaj ordynowano pacjentom pierwsze kąpiele błotne. Wcześniejsze kuracje w miejscowych Kurhausach oparte były na odkrytych w 1688 r. w pobliżu sanatorium Borkowo (dzis sanatorium borkowo) szczawach żelazistych.