Neogotycki kościół św. św. Szymona i Tadeusza Judy (1894). Historia tego miejsca sięga jednak wcześniejszych czasów gdyż pierwsze wzmianki o powstaniu parafii i świątyni wskazują na rok 1366, lecz po tej budowli właściwie nie masz już śladu. Stało to się w 1893 r., rozebrano wtedy stary kościół, pozostawiając tylko cztery dolne kondygnacje wieży, aby właściwie natychmiast wznieść nowy.
Budowę nowego kościoła ukończono w 1894 r., konsekracji dokonał 25 października 1897 r. biskup Franz Adolf Namszanowski, niemiecki duchowny polskiego pochodzenia. Nową świątynię wybudowano w stylu neogotyckim. Budowla jest całkowicie murowana z cegły, na rzucie prostokąta i przykryta dwuspadowym dachem. Wieżę postawiono na rzucie kwadratu, również w całości jest murowana z cegły, jednakże pokryta jest dachem siodłowym.
We wnętrzu kościoła godny uwagi jest przede wszystkim neogotycki ołtarz główny z obrazem Wniebowzięcia NMP i rzeźbami apostołów. Ten piękny ołtarz jest dziełem Zakładów Snycerskich w Królewcu. Ciekawe są również ołtarze boczne; lewy neogotycki z obrazem św. Rocha, i prawy z obrazem św. Tomasza. Wewnątrz możemy odnaleźć też wiele rzeźb, najcenniejsza to rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego z XVIII w. i alegoryczne rokokowe z tego samego okresu. Przy kościele znajduje się dom parafialny, oraz typowa klasyczna warmińska kapliczka. Jadąc z Olsztyna w kierunku północnym nie sposób zauważyć tej wyniosłej budowli, jest widoczna z odległości kilku kilometrów już po minięciu mostu na Wadągu.