Dworek początkowo był drewniany, pod koniec XIX wieku na skutek pożaru spłonął. W 1901 r. Niemiec Ernst Hoffmeyer, ówczesny dzierżawca Puszczykowa postanowił na pozostałościach fundamentów postawić nowy, murowany. Obiekt już wówczas miał cechy klasycystyczne, był dwukondygnacyjny z łamanym dachem mansardowym, ukrywającym pomieszczenia na piętrze. Wejście frontowe znajdowało się na osi głównej od strony zachodniej, a wejście do ogrodu i parku od wschodu.
Później dwór wraz z całym terenem przechodził z rąk do rąk, w 1921 przejęty został przez polski Skarb Państwa, jeszcze tego samego roku dzierżawcą stał się Dezydery Chłapowski, który nadał budowie polski charakter. W 1939 r. majątek został przejęty przez hitlerowskie władze. Po wojnie został zajęty przez wojska radzieckie, które opuściły obiekt dopiero w 1946 r. Dwór pełnił funkcję biura oraz mieszkań dla pracowników Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej, w późniejszym czasie przejęty został kolejno przez Stacje Hodowli Koni w Iwnie, a następnie przez Agencję Rynku Rolnego.
Dworek niszczał, dopiero w 1995 r. został wraz z parkiem oraz obiektami folwarcznymi wykupiony przez prywatnego właściciela. Zyskał reprezentacyjny wygląd. Czterokolumnowy portyk wraz z mieszczącym się nad nim tarasem, przeszklona weranda nakryta płaskim dachem, oraz kamienne fragmenty muru wyeksponowane przy przyziemiu, wykończona i odrestaurowana w całości strefa zewnętrzna i wewnętrzna nadaje efekt dbałości i elegancji oraz prymat najładniej i najwierniej odnowionego majątku poszlacheckiego w ginie Swarzędz.
Informacje na podstawie opracowania Antoniego Kobzy „Dzieje Wsi Okolic Swarzędza”, Wyd. Spółdzielnia Mieszkaniowa w Swarzędzu, s.288-293.