Skolity to niewielka wieś, lokowana w 1348 roku przez biskupa Hermana z Pragi. To typowa miejscowość z charakterystyczną pruską zabudową, trochę położona na uboczu, w pobliżu znajduje się Jezioro Skolity. Kościół zajmuje centralne miejsce, charakterystyczna drewniana wieża widoczna jest już ze znacznej odległości. Zbudowano go w 1708 roku na miejscu dwóch wcześniejszych budowli. Poprzednia świątynia spłonęła, co było bezpośrednią przyczyną wystawienia nowej. Kościół konsekrowano w 1709 r. i poświęcono ku czci Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
Jest to sprawiająca wrażenie masywnej, długa jednonawowa budowla z gotyckim korpusem murowanym z czerwonej cegły w tzw. wiązanie polskie. Wewnątrz jest otynkowany, salowy na rzucie prostokąta, przykryto go stropem z bogata polichromia pochodzącą 1763 r. Od zachodniej strony znajduje się kwadratowa wieżą o konstrukcji słupowej w dolnej części, szalowana deskami i przykryta dachem namiotowym z iglicą. Bardzo ciekawe jest ogólnie wnętrze kościoła; na uwagę zasługuje barokowa kruchta przesklepiona beczkowo, barokowy ołtarz z 1684 r. i późnobarokowe ołtarze boczne, renesansowy tryptyk z 1557 r. W 1907 r. dokonano niewielkich przeróbek, dobudowano wówczas prezbiterium i transept. Do rangi wielkiego wydarzenia historycznego urósł fakt, że z 4 na 5 lutego 1807 r. na parafialnej plebanii nocował sam Cesarz Napoleon.