Wieś, podobnie jak Bogdaniec, w roku 1300 została wymieniona (pod nazwą Razlevesdorp) jako uposażenie mironickiego klasztoru cystersów , ale są i wcześniejsze wzmianki (Ratescana – 1290 r.) Przez wieki jej nazwa wielokrotnie ewoluowała, by ostatecznie w latach 1944 -45 brzmieć jako Ratzdorf.
O początkach kościoła we wsi właściwie nie ma informacji. Wiadomo z całą pewnością, że w 1737 r. istniała tutaj świątynia szachulcowa, ale – skoro wieś liczyła już sobie ponad 300 lat - to może stała na miejscu wcześniejszej budowli?. Osiemnastowieczny dom boży został w latach 1862-63 zastąpiony nowym, murowanym z łupanego kamienia i cegły. Zbudowano go w stylu neogotyckim, na planie prostokąta. Pięcioboczne, ozdobione sterczynami prezbiterium podparte zostało ceglanymi przyporami. Całość otoczono kamiennym murem.
Wnętrze świątyni zostało zniszczone po zajęciu wsi przez wojska radzieckie. Mimo to, po dokonaniu niezbędnych napraw, już w czerwcu 1945 została ona poświęcona jako kościół rzymskokatolicki i stała się filią parafii przy gorzowskim Czerwonym Kościele . Pierwszy ratunkowy remont prowadzono już w 1948 r. Krótko po nim kościół znalazł się w wieprzyckiej parafii św. Trójcy (która dziś już w granicach Gorzowa się znajduje), a od 1976 jest świątynią filialną parafii w Baczynie.
W ciągu kolejnych lat udało się doprowadzić do następnych remontów (ostatni na przełomie 2011/2012) i w efekcie zadbana budowla przyciąga dziś oko. Przy okazji ostatniej naprawy wieży, pod chorągiewką zamontowano nową kulę. Starą, postrzelaną przez czerwonoarmistów, ustawiono w gablocie we wnętrzu kościoła.