Dzisiejsza ulica Kanonicza jest najstarszą krakowską ulicą. Starszą nawet niż sam Kraków, gdyż istniała prawdopodobnie jeszcze przed lokacją miasta, stanowiąc główny trakt wiodący przez wawelskie podgrodzie o nazwie Okół.
Kamienica pod numerem 11 została wybudowana w XV wieku w miejscu wcześniejszego, parterowego domu. Pierwszym wymienionym w źródłach właścicielem był kanonik Mikołaj Poraj. Jednopiętrowa kamienica reprezentowała styl gotycki. Na parterze znajdowała się obszerna sień i sale paradne, zaś na piętrze pomieszczenia mieszkalne. Wjazd na posesję znajdował się od południowej strony, w miejscu dzisiejszej bramy wejściowej. ,
W następnym wieku budynek został rozbudowany. W połowie XVI w. miał już drugie piętro, sień wjazdową oraz został przedłużony w głąb posesji. Frontowa fasada otrzymała renesansowy wygląd z zachowanym do dziś portalem. Na przełomie XVI i XVII wieku na zachodniej granicy posesji powstała oficyna dobudowana do istniejącego wówczas w tym miejscu miejskiego muru. W trakcie następnej rozbudowy powstało kolejne piętro w kamienicy frontowej, a oficyna została połączona z kamienicą frontową krużgankami wzorowanymi na wawelskich. Właścicielem budynku był wtedy kanonik Tomasz Michałowski.
Po rozbiorach, w roku 1798 budynek został zajęty przez państwo austriackie. W latach 1830-1836 miała miejsce kolejna przebudowa wg projektu architekta i krakowskiego urzędnika budowlanego Ignacego Hercoka, podczas której budynek nabrał cech klasycystycznych i zyskał attykę. Forma nadana przez Hercoka zachowała się do dnia dzisiejszego.
W II połowie XIX w kamienica była własnością historyka i polityka Konstantego Hoszowskiego, następnie szynkarza Schewacha Prokocimera a od 1910 roku parafii Wszystkich Świętych. Obecnie na parterze kamienicy mieści się kawiarnia “Ministerstwo Tajemnic” (wcześniej, przez wiele lat była w tym miejscu księgarnia i kawiarnia “Bona”). Kamienica w dalszym ciągu jest własnością i siedzibą parafii Wszystkich Świętych. Budynek od 1965 roku znajduje się w rejestrze zabytków.