Wojna trzydziestoletnia spowodowała wielkie spustoszenia na Śląsku. Mieszkający tam protestanci, by ocalić życie, uciekali do Wielkopolski leżącej w granicach Rzeczypospolitej. Zwykle zamieszkiwali w istniejących już osadach, ale czasami lokowano dla nich nowe. Jedną z takich osad był Rawicz, miasto założone w 1638 r. przez kasztelana gnieźnieńskiego i kaliskiego Adama Olbrachta Przyma - Przyjemskiego.
Osiadli tutaj rzemieślnicy utworzyli 30 cechów, z których najliczniejszy był cech sukienników. W XVIII w. działało tu 327 sukienników, a ich wyroby eksportowano na Śląsk, do Czech, Rosji, a nawet Chin. Rawicz był też ważnym producentem i eksporterem mąki, którą uzyskiwano w 74 wiatrakach ustawionych wokół miasta. W Sarnowej, oddalonej od centrum Rawicza o 4 km, było kolejnych 20 wiatraków. Ocalał jeden z nich. Po odnowieniu urządzono w nim Skansen Młynarsko-Piekarniczy.
Warte uwagi jest również Stare Miasto w Rawiczu, uznane za zabytek jako świetnie zachowany przykład siedemnastowiecznej urbanistyki i architektury.