Dawny Arsenał Rzeczypospolitej został wybudowany w latach 1638-43 z inicjatywy króla Władysława IV, pod kierunkiem ówczesnego generała artylerii konnej Pawła Grodzickiego. Założony na planie prostokąta z obszernym dziedzińcem wewnętrznym, należał do najbardziej funkcjonalnych budynków w Polsce, przeznaczonych do przechowywania broni.
W skrzydle północnym, od strony dzisiejszego Ogrodu Krasińskich, nazywanym Wielkim Cekhauzem, w parterowej, obszernej hali składowano armaty, a na piętrze broń ręczną. Składano tu także broń zdobyczną i trofea wojenne. Arsenał był kilkakrotnie przebudowywany. Po raz ostatni w roku 1817 przez Wilhelma Mintera.
Po Powstaniu Listopadowym mieściło się tu więzienie, a od 1935 r. Archiwum Miejskie. Wtedy to przeprowadzono gruntowny remont, przywracając budowli formy z XVII w. Zniszczony w 1944 r., został odbudowany w latach 1947-50 pod kierunkiem Brunona Zborowskiego z przeznaczeniem na Muzeum Archeologiczne.