Międzychód jest malowniczo położonym miastem nad Wartą oraz Jeziorem Miejskim. Najstarsza część miasta znajduje się na przesmyku pomiędzy rzeką i jeziorem. Jej powstanie związane jest ze czasami wczesnego średniowiecza, gdy w pobliżu znajdowało się kilka grodów broniących przepraw przez Wartę. Grodziska te zlokalizowane były pod Zieloną Chojną, Gorzyckiem, Muchocinem, Bielskiem i Kolnem. W ich sąsiedztwie rozwijała się osada handlowo-rolnicza, która stała się zalążkiem przyszłego miasta.
Na bazie osady nad Wartą władanej przez ród Grzymalitów pod koniec XIV wieku lokowano miasto. Wspominają o nim dokumenty pochodzące z 1378 r. Po Grzymalitach Międzychód w połowie XV wieku przejęli Ostrorogowie będący jednym z zacniejszych wielkopolskich rodów. W drugiej połowie tego wieku część dóbr międzychodzkich znalazła się w rękach pochodzącego z Gaju rodu Skórów Obornickich. Ostrorogowie objęli całość dóbr w połowie XVI wieku. Miasto rozwijało się prężnie, a wśród napływających osadników znaczną część stanowili Niemcy, którzy stanowili w XVI wieku silną gminę ewangelicką. Pod drugiej połowie XVI wieku ówczesny właściciel Międzychodu Jan Ostroróg podjął decyzję o przeznaczeniu części swych gruntów na potrzeby nowych mieszkańców.
Na wschód od Starego Miasta, nad brzegiem Jeziora Miejskiego powstało tzw. Nowe Miasto. Jego centrum stanowił dzisiejszy Plac Kościuszki. W 1570 r. Ostrorogowie podjęli decyzję o sprzedaży Międzychodu i należących do nich tutejszych dóbr. Nabywcami była niemiecka rodzina von Unrugów (Unruhów). Unrugowie pozostawali właścicielami miasta do 1790 r. W czasie swoich rządów przyczynili się do jego szybkiego rozwoju. Jednakże sprowadzanie przez nich osadników z całych Niemiec doprowadziło do znacznego zgermanizowania Międzychodu. Po Unrugach miasto i okolice stanowiły pruską domenę królewską.
Po I wojnie światowej miasto powróciło w granice Polski. Po bogatej przeszłości Międzychodu pozostał dziś przede wszystkim ciekawy układ urbanistyczny Starego Miasta z czasów jego lokacji. Na jego rozplanowanie wpływ miało położenie na przesmyku między Wartą i Jeziorem Miejskim. Założenie składa się z rynku oraz sieci wąskich ulic. Jego zabudowa w ciągu kilkuset lat podlegała zmianom. Dziś poza kościołem p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela najstarszymi obiektami miasta są szachulcowe budynki z XVIII i początków XIX wieku znajdujące się przy ulicach Rynkowej i 17 Stycznia. Interesujące są także kamienice powstałe w drugiej połowie XIX i początkach XX wieku. Znaczącą ich część wpisano do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.