Dawna kaplica cmentarna, obecnie cerkiew prawosławna, zbudowana w latach 1903-1904 według projektu architekta Paula Christiana Zerocha, późniejszego głównego architekta miasta Olsztyna, w stylu neogotyckim. Świątynia należy do diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Wspomniana kaplica ewangelicka powstała na założonym w roku 1886 cmentarzu. Budując kaplicę od razu powiekszono jej rozmiary aby mogła służyć mieszkańcom za miejsce niedzielnych nabożeństw. Celem było odciążenie przeładowanego kościoła na Starym Mieście.
Główną działalnością kaplicy było obsługiwanie odbywających się pogrzebów oraz zapewnienie posługi duchowej dla ewangelickich mieszkańców Zatorza. Jest to jedna z najstarszych dzielnic Olsztyna, a wówczas była najwiekszą jesli chodzi o gestość zaludnienia. Po II wojnie światowej masowe wyjazdy ludności wyznania ewangelickiego spowodowały opuszczenie kaplicy. Na ich miejsce przybyła, pochodząca z kresów II Rzeczypospolitej, polska ludność obrządku wschodniego.
W 1947 roku poewangelicką kaplicę przekazano gminie prawosławnej, która jeszcze w tym samym roku erygowała parafię. Do wnętrza wstawiono ikonostas, ale aby było zgodnie z tradycją usunięto z cerkwi organy. W 2001 roku rozebrano neogotyckie sterczyny zastępując je cebulkami z prawosławnym krzyżem. Należy nadmienić jeszcze jeden fakt dotyczący nieistniejacego już cmentarza; jego likwidacja pociągneła za sobą likwidację pochówków prawosławnych, dokonywanych już w 1947 roku.