Marecka Kolej Dojazdowa powstała z inicjatywy właścicieli fabryki przędzalniczej w Markach, którzy produkowali towary na rynek Imperium Rosyjskiego. W połowie lat osiemdziesiątych XIX stulecia została założona Spółka Udziałowa kolejki wąskotorowej. W jej skład weszli główni inwestorzy: Adam Dzierżanowski, Julian Różycki, Manas Ryba, Haipern, Bronisław i Józef Goldfederowie, a udziałowcami zostali bracia Alfred i John Briggsowie. Pierwszy swój kurs wykonała w marcu 1897 roku. Była ciągnięta przez konie po torowisku o szerokości 800 milimetrów. W 1898 roku tory zostały podciągnięte do Pustelnika, a w 1899 roku do Radzymina. Połączyła ona Radzymin z Targówkiem, który był w tym czasie przedmieściem Warszawy. Parowóz po raz pierwszy na trasie pojawił się 15 września 1899 roku. Ciągnął on skład wagonów towarowych i osobowych. W 1900 roku kolej marecka została przedłużona do ulicy Stalowej, a w sierpniu 1901 roku w kierunku ulicy Stalowej, gdzie powstała stacja Praga Stalowa, która miała połączenie z linią tramwajową. Liczyła ona 12 kilometrów bocznic, które prowadziły do różnych zakładów przemysłowych. Jeździła ze średnią prędkością 20 km na godzinę. Została zamknięta w 1974 roku. O fakcie istnienia kolejki przypomina parowóz ustawiony na skwerze przy skrzyżowaniu ulic Piłsudskiego i Reytana.