Okno to leśniczówka w sercu Barlinecko – Gorzowskiego Parku Krajobrazowego, przy której zlokalizowano pole namiotowe z piękną, piaszczystą plażą. Leśniczówka leży nad malowniczym jeziorem rynnowym o nazwie Okunino.
Większość bywalców nazywa je jednak Okunie – od miejscowości leżącej przy przeciwległym, stromym brzegu. W Okuniach także można znaleźć nocleg, i to nie tylko na polu namiotowym, ale także w gospodarstwach agroturystycznych. Jezioro jest niezwykle ciekawe – kryje pod krystalicznie czystym lustrem unikalne, porośnięte ramienicami podwodne łąki. To prawdziwy raj dla płetwonurków. Dostępne tylko dla nich korytarze i półjaskinie pozostawiają niezatarte wspomnienia.
Głębokość jeziora sięga 19 metrów, ale akwen posiada też liczne wypłycenia, na których można obserwować uganiające się za drobnicą szczupaki. Jego średnia głębokość to 9,1 m, powierzchnia 39,5 ha, maksymalna szerokość 440 m, a maksymalna długość 1.700 m. Narzekać nie powinni także wędkarze – szczupaki i liny są tam wyjątkowo okazałe. Warto pokusić się na wycieczkę pieszą dookoła jeziora. Nie jest to trasa specjalnie uciążliwa. Liczy prawie 4 km i przebiega po bardzo urozmaiconym terenie. Warto wybrać się wygodną ścieżką chociaż do położonego na wysokim brzegu dawnego biwakowiska, dziś punktu widokowego.
Stąd bliziutko już do śródleśnej wioski Okunie. Punkt widokowy wyposażony jest w ławeczki i stoliki. Doskonałe miejsce na popas z widokiem. Później można wrócić do Okna. Przy samym leśnictwie jest płasko i piaszczyście: pomost – molo, miejsce na ognisko, spory, wymurowany grill, zadaszenie, ławeczki i stoliki. Idąc leśnym, szerokim duktem wzdłuż prawego brzegu jeziora, mijamy skupisko okazałych dębów. To „Warcisław i jego przyjaciele”. Wprawdzie Warcisław trudy życia ma już za sobą, ale ponadczterometrowi (w obwodzie) przyjaciele trwają na posterunku. Strzegą znajdującego się nieco dalej pamiątkowego głazu. Inskrypcja na nim głosi, że w lipcu 1904 r. utonęli w jeziorze „Generalmajor Zoch i jego wierny ordynans Zawadzki”… Wspaniałe miejsce. Cisza, spokój, piękne okolice do pieszych i rowerowych wędrówek. Zmotoryzowani najszybciej dojadą tu brukowaną drogą od strony Barlinka ( 6,5 km) lub od strony Moczydła (3,5 km)