Trzcinna jest sporą wsią leżącą dokładnie na piętnastym południku. W oficjalnych dokumentach po raz pierwszy pojawiła się w 1298 r. (chociaż znaleziska archeologiczne na jej obszarze są znacznie starsze i pochodzą z epoki kamiennej).
Świątynia istniała tutaj już w czasach średniowiecznych, ale w XIX w. została rozebrana i na jej miejscu w 1898 r. wybudowano z cegły nowy kościół. Wzniesiony został na niewielkiej górce w popularnym wtedy stylu neogotyckim. Jest orientowany, założony na planie prostokąta o wymiarach zbliżonych do 22 m x 12,5 m. Jego bryła o zróżnicowanych wymiarach dominuje nad miejscowością. Budowlę przykryto dachem trójspadowym. Prezbiterium jest niższe od korpusu głównego, a zakrystia ma połowę wysokości prezbiterium. Nad całością góruje wieża z zegarem i strzelistą sygnaturką. W jednym z narożników rzuca się w oczy cylindryczna baszta. We wnętrzu zachowały się dziewiętnastowieczne ławki i empora chórowa z prospektem organowym, neogotycka chrzcielnica, dwa wiszące świeczniki oraz - w oknie prezbiterium - witraż z postacią Chrystusa.
Po wojnie kościół dostosowano do potrzeb obrządku rzymskokatolickiego i poświęcono w maju 1945 r., a w ostatnich latach odnowiono jego wnętrze. Parafię erygowano dopiero w 1951 r., natomiast księgi parafialne sięgają 1653 r. (parafia protestancka). Świątynia przylega do cmentarza, który wyraźnie dzieli się na położoną wyżej część ewangelicką, z na wpół zachowanymi nagrobkami oraz pochówkami pierwszych powojennych osadników (wchodzi się tam po kilku schodkach), oraz położoną niżej część nową. W pobliżu kościoła stoi duży budynek dawnej szkoły i ładna, ponad 100-letnia plebania.